வீழுநர்

வீழுநர் என்பது தான் எவ்வளவு அழகான சொல். காதலில் வீழ்ந்தவர் (விழுந்தவர்), காதலில் தொபுக்கட்டீரென தலைக்குப்புற விழுந்தவர் :)

இதோ இக்குறளில் வள்ளுவர் எப்படி கையாண்டிருக்கிறாரென பாருங்கள்:

நீரும் நிழலது இனிதே புலவியும்
வீழ்நர் கண்ணே இனிது.

சொற்பொருள்:
புலவி - ஊடல்
வீழுதல் - விழுதல்,  ஆசை, ஆசைப்பெருக்கம்.
விழுதல் -விருப்பங்கொள்ளுதல்.
வீழுநர் - விருப்பம் கொண்டவர். (அனுப்புதல் - அனுப்புநர், இயக்குதல் - இயக்குநர் அது போல)

புலவி கூட எங்கே இனிக்கும், இன்பம் பயக்கும் எனத் தெரியுமா? எப்படி நிழலுக்கு அருகே இருக்கும் நீர், குளிர்ந்த தண்ணீராய் பருக இனிக்கிறதோ, அது போலத் தான் அன்பிற்கினிய காதலருடன் கொள்ளும் ஊடல் தான் இன்பமானதாக இருக்கும்.